Donderdag, 15 jauari 2015.

Vandaag zijn we op weg gegaan naar de omgeving van Tabua en wel naar de vallei van de Ribeiro da Tabua. Langs de berghellingen van deze rivier moest een levada lopen. Om het beginpunt te vinden was toch niet gemakkelijk ondanks dat we thuis al het punt hadden gevonden waar we konden starten. Maar bergwegen en wegen op een kaart verschillen nog al eens. Na een paar keer keren op smalle bergweggetjes hadden we opeens een bordje met de tekst "Levada Nova" en er was ook nog net een parkeerplaats vrij. Vol goede moed begonnen we aan de tocht van circa. 2 uur lopen. Het begin was hoopvol. Mooie betonplaten langs de goot, geen hoogte verschil. Mooier kon eigenlijk niet. Maar na een kwartier veranderde het, steeds smaller werd de strook naast het looppad en de helling werd steiler en dieper tot zelfs echte afgronden. Op veel plaatsen was een goede beveiliging aanwezig, maar na het passeren van een 50 m lang tunneltje verdween de bescherming geheel. We vonden het te gevaarlijk worden en zijn dan ook na 3/4 uur lopen teruggegaan. Er zijn wel meer levadas die we kunnen lopen als ongeoefende bergpaden lopers. Waarom zouden we onverantwoord risico's lopen voor wat een leuke wandeltocht zou moeten zijn. We bedanken daarvoor. Na terugkomst bij de auto zijn we de levada-loop verder per auto gaan volgen. Echt zo'n ouderwetse bergweg, net te smal voor 2 banen maar wel breed genoeg om lekker op te rijden. Bocht na bocht en naar boven en naar beneden. Met uitzichten die niet te beschrijven zijn. Jammer dat de chauffeur meer naar de weg moet kijken, dan van deze uitzichten kan genieten en als hij kan kijken dan is het ravijn net om de hoek verdwenen. Gelukkig was er nauwelijks verkeer dus je kon ook af en toe stoppen op de rijweg. Uiteindelijk zaten we op 725 m hoogte waar de weg eindigde, zomaar in een zeer klein gehuchtje. Keren was bijna niet mogelijk maar het lukte toch wel met een paar keer steken. Het was leuk te zien hoe vindingrijk de bewoners waren. Voor het bevoorraden van de woningen hadden ze een kabelbaan gemaakt met een mand aan de kabel. De woningen waren alleen per trap tegen de hellingen te bereiken. We zijn dezelfde weg weer terug gegaan en naar Ponta do Sol gereden. Dat stuk langs de kust rij je meer in tunnels dan op een gewone weg. Gewoon! Nee, meestal op lange viaducten tussen de tunnels en hoe zijn die betaald, 3x raden. In Ponta do Sol nog door het dorp en rond het strandje gelopen. Ze hadden een bioscoop uit 1933 ! Daar werden nog steeds oude films vertoond in festivals, Dat stond op een papier dat op de deur was geplakt. Daarna de terugtocht naar Funchal (weer door de tunnels). Met een uitstapje voor een nieuw scheerapparaat bij de grote shopping mall zijn we weer veilig thuis gekomen. Het was een mooie dag. En het was ook weer vrij zonnig en boven de 19°. Morgen zien we weer verder.