Woensdag, 28 januari 2015.

Vandaag zijn we niet ver van huis gegaan. En wel naar de oostzijde van Funchal gereden. We zagen op de stadsplattegrond een groene vlek. Het was de Quinta do Palheiro Ferreiro, ofwel Blandy 's Garden. Daar waren we nog niet geweest, dus lekker dichtbij en de beschrijving was veel belovend. Nou het was ook prachtig. De tuin was meer dan 200 jaar oud en behoorde bij een jachtslot, gebouwd in opdracht  van de 1e Comte do Carvalhal. Het park is prachtig aangelegd en de nadruk ligt op de "Camelia" soorten. Die stonden dan ook volop in bloei. De tuin ligt op ruim 500 hoogte en is dan ook vaak vochtig door de bewolking, de regen en de mist die er vaak hangt. Nu is de collectie uitgebreid met planten en bomen van alle werelddelen. Het voormalige jachthuis is privé en mochten we niet bezichtigen. Wie er woont weten we niet. Jammer nu konden we niet onderhandelen om het te kopen als vakantiehuis. We hebben er 2,5 uur rondgewandeld en genoten van de vele bloeiende bomen en planten. Je kon aan de consumptie prijzen merken dat er een golfbaan en een 5 sterren hotel etc. bij het geheel behoorde de koffie was de duurste die we op Madeira hebben gedronken, maar hij smaakte uitstekend, dus niet zeuren. We zijn daarna verder gaan kijken en zagen het Praia do Garajau, een natuurgebied voor de kust op de kaart. Dat hadden we ook nog niet gezien, dus die 6 kilometer waren niet veel, alleen moesten we dus van 500 m hoogte naar oceaanhoogte en daarna weer naar 265 m. om boven op de rots te komen. Dat ging goed. Boven op de rots staat nog een 10 m hoog Christusbeeld wat verrekt veel lijkt op dat beeld in Rio de Janeiro. Het was een mooi uitkijkpunt en we zagen net een van de cruiseschepen de haven van Funchal verlaten. Machtig gezicht wat een afmetingen heeft die boot en voer weg als of het een speelgoedbootje was in een grote wastobbe. Nu was er ook een kabelbaan en daar mee kon je naar het kiezelzand strandje aan de voet van de rots. Maar je kon ook met de auto naar beneden over een in de rots uitgehakte weg, was wel smal en stijl maar we hebben al zoveel ervaring met die weggetjes dat we toch de auto namen. Ja tot ongeveer 50 m voor het strand ging het goed, toen kwam een auto ons tegemoet en wat dan te doen bij helling meer dan 15% en te smal om te passeren. Gelukkig was ik net een breder stukje gepasseerd en die ander stijgend verkeer was en dus voorrang had moest ik achteruit. Ik heb maar niet naar rechts gekeken (oceaanzijde en Willy zat er ) maar we kwamen, zij het maar net, in die verbreding zodat die man verder kon en wij ook. Bedankt kon er niet van af. Het duurde hem zeker te lang. Beneden aangekomen was ons alle lust om er rond te kijken vergaan en zijn we dan ook, bij elke bocht luid toeterend, maar gelijk terug naar boven gereden. Dat ging in de 1e versnelling goed en we kwamen in één run boven. We zijn daarna maar naar ons balkon gereden en genoten van het uitzicht en de rust. Ja, dan nog het weer, inderdaad veel bewolking en in de bergen enkele druppels gevoeld, tenminste we denken dat dat regen was.maar het was zo weinig dat we het niet zeker weten. Morgen de laatste dag, poetsen is in het vooruitzicht gesteld. Niet mijn sterkte zijde; zal de auto maar wat schoonmaken. Nou het is ook mooi geweest.